Tuzlanska rezolucija od 11.12.1941. godine bila je sedma u nizu bošnjačkih rezolucija iz 1941. godine, kojima se tražio prestanak nasilja nad nedužnim stanovništvom bez obzira na vjeru i porijeklo, a što se odnosilo na zločine ustaškog režima.
Tuzlanska rezolucija donesena je nakon četničkog pokolja nad 300 Bošnjaka u Koraju 28.11.1941. godine, a što su ustaške vlasti pokušale iskoristiti za izazivanje osvete. Tuzlanski uglednici su se tome suprotstavili usvajanjem Rezolucije čiji ciljevi su svoju konkretnu realizaciju imali prilikom spašavanja Srba nad Badnje veče 1942. godine.
Kao što je poznato, tada su muftija Kurt i grupa tuzlanskih uglednika, a na osnovu tajne informacije koju je dobio inžinjer Nurija Pašić, spriječili da se u Sabornom hramu u Tuzli, na Badnju veče, u ime navodne odmazde, pobiju pravoslavni vjernici.
Fatmir Alispahić
