Filmski i pozorišni glumac Davor Janjić preminuo je u 54. godini, 28. novembrana Vojnomedicinskoj akademiji u Beogradu.
Glumica Hasija Borić koja je s Janjićem glumila u predstavi “Viktor ili djeca na vlasti” u režiji Dušana Jovanovića Narodnog pozorišta Sarajevo, te filmu “Stanica običnih vozova” u režiji Nenada Dizdarevića, kazala je da je veoma potresena viješću o smrti dragog kolege Davora.
– Bilo je zaista uzbudljivo gledati ga na sceni. Imao je sve što treba velikom glumcu. Pamet, talenat, tehniku. Nosio je i bunt svoje generacije. Sjećam se da je genijalno imitirao Tita. Ali najviše se sjećam jednog iznimnog senzibiliteta. Krhka je duša iznimno obdarenih. Trnje preživljava, mraz ubija ruže – kazala je za Fenu Hasija Borić Stojić.
Davor Janjić je rođen je 1969. u Tuzli. Studirao je filmsku glumu u Studiju za mlade glumce i na Akademiji u Sarajevu.
Glumom se počinje baviti u ranim godinama te i prve nagrade za najboljeg mladog jugoslovenskog glumca dobija 1976., 1977. i 1978. godine.
Janjić je glumio na filmu, u televizijskim dramama i pozorištu (uloga Calibana u “Vihoru”, glavna uloga u “Viktor ili dan mladosti” u izvedbi Narodnog pozorišta Sarajevo). Bio je član Otvorene scene Obala Sarajevo te najmlađi član Ateljeja 212 u Beogradu.
Glavne uloge je odigrao u filmovima: “Outsider” (1996, r.A. Košak, Grand Prix Kairo 1998); “Magareće godine” (1994, r. N.Dizdarević, Grand Prix Valencia 94); “Čaruga” (1991, r. Rajko Grlić, takmičarski program Tokio 92); “Belle Epoque” (1991 r. Nikola Stojanović); “Granica” (1990, r. Z. Maširević, Grand Prix Atlanta 91, Zlata arena Pula 90); “Život sa stricem” (1988, r. Krsto Papić, Zlata arena za najbolji jugoslovenski film Pula 88, FIPRESCI Montreal 88); “Ono malo duše” (1990, . A. Kenović, Grand Prix Monte Carlo 87, Cannes 90, Los Angeles 91); strane uloge. Takođe u: “Blues za Saru” (1998, r. B. Jurjaševič); “Welcome to Sarajevo” (1997, . M. Winterbottom); “Gorila se kupa u podne” (1993, . D. Makavejev); “Kuduz” (1990, . A. Kenović); “Stella” (1989, r. P. Krelja). 1988 je primio nagradu “Sedam sekretara SKOJ-a”, 1988 Grand Prix “America” za najboljeg glumca, Montreal, 1989 nagradu “Oslobođenja” i 1990 nagradu filmskih kritikov FIPRESCI za dostignuća u filmskoj glumi. U razdobju 1991-96 živeo je u Londonu, od 1996 živi u Ljubljani. Zadnjih godina glumio je takođe i u više studentskih i kratkih filmova (AGRFT, FAMU, Sarajevo, Beograd). Od 1997 predaje u školi GILŠ (gluma pred kamerom, filmski jezik), od 1998 mentoriše u okviru škole “Pokaži jezik” (pisanje scenarija za cjelovečernji film).
Od 1991. do 1996. je boravio u Londonu, a od 1997. živio je i radio u Sloveniji.
