Pravoslavni vjernici koji poštuju Julijanski kalendar proslavljaju danas Božić, Hristovo rođenje, kao praznik čiji je temeljni smisao okupljanje porodice, druženje i podsjećanje na osnovne ljudske vrijednosti.
Prvi dan Božića je dan radosti rađanja, obnavljanja života, dok se drugi dan provodi u svečanom, tihom domaćem raspoloženju, a u crkvama služi liturgija zahvalnosti Bogorodici. Prvog dana Božića ne ide se u goste, a izuzetak je položajnik, prvi i jedini gost u kući koji bi trebalo da donese sreću, napredak, radost i ljubav, pa porodice nastoje da za položajnika izaberu neku blisku osobu i dobronamjernu prema ukućanima.
Običaj je da se na Božić ljudi pozdravljaju sa “Hrstos se rodi” i “Vaistinu se rodi”, a praznik Hristovog rođenja obiluje brojnim drugim običajima, od kojih je najpoznatiji polaganje badnjaka, no tu su i zastiranje domova slamom, miješenje česnice i dolazak položajnika.
Božićno slavlje počinje dan uoči praznika, 6. januara, a zove se Badnji dan. Tog dana sječe se badnjak, obično mlado, hrastovo ili cerovo drvo, i unosi u kuću. Žene u kući prave božićne kolače, torte i prigodnu prazničnu trpezu.
Nakon Badnje večeri kada se zapali badnjak, sviće prvi dan Božića kada se prije svitanja oglase zvona na pravoslavnim hramovima, domaćin i svi ukućani oblače najsvečanije odijelo te odlaze u crkvu na jutrenje i Božićnu liturgiju. Ljudi jedni drugim čestitaju Božić riječima “Hristos se rodi!” i otpozdravljaju sa “Vaistinu se rodi!”, dijeleći međusobno ljubav, prijateljstvo i poštovanje.
